رف: نقد و بررسی فیلم هری سفکا

راف فیلمی است که می توانست برای کارآیی شخصیت شخصیت کافی باشد ، اما این روایت غیرقابل اعتماد به شما اجازه نمی دهد که کاملاً خود را بیان کنید.
از پیش نویس رف در حال حاضر به وضوح احساس آنچه را که با داستان شخصیت اصلی خود روبرو خواهد شد را نشان می دهد. این در یک پس زمینه ثابت با یک شکل مشخص در بالا است که فیلم هری سفکا افتتاح می شود ، بلافاصله ما را در شخصیت اصلی خود معرفی می کند و ماهیت خود را کاملاً در کمتر از چند ثانیه بیان می کند. چهره ای که بدون هیچگونه ترمز در قاب می چرخد ​​، موج هایی را ایجاد می کند که به مرکز خود باز می گردند و به مرکز خود باز می گردند ، با صدا و جلوه هایی بازی می کنند و بلافاصله ایده انرژی ، جنون و سهولت دست و پا چلفتی را نشان می دهند. شخصیت.

در حقیقت ، رقص و ریتم در داخل رف اغلب برمی گردد ، در دیسکوهایی که دختر فقط می خواهد به حواس پرتی برود ، در تئاترهایی که زن جوان در سکانس های فیلم به خودش و دوستانش اختصاص می دهد ، که در نمایش خودانگیختگی بدن ، بیش از آنچه لازم بود از طریق گفتگوها و کلمات انجام شود ، از درونی بودن آن سخن می گوید. این وجود یک زن جوان بامزه ، غایب ، پرتحرک و حال و هوای اما هرگز تحمل ناپذیر است که توسط کارگردان و فیلمنامه نویس فیلم توصیف شده است ، زندگی روزمره شخصیتی است که وجود خودش ، زندگی خود را پذیرفته است و چه کسی سعی در مشغول شدن دارد اگر و برای اطرافیان

رف - انرژی طبیعی گریس گلوی*******اف ، فیلمبرداری
اما ، با وجود امنیت طبیعی که بسیار صریح و با روشی بسیار ساده و اصیل توسط بازیگر گریس گلیویکی ظاهر می شود ، این ورود به میکروسکوپ دختر تال وحشی و سخت ، مترجم جسی استنلی خواهد بود تا مکانیسم های میکروسکوپی را ناراحت کند . دانش آن چهره زن ، که شخصیت اصلی همیشه می خواست در کنار او باشد ، کارتهای قرار داده شده در آن لحظه را روی میز به محض ورودش ناراحت می کند و باعث ایجاد تغییرات غیرقابل تصور در وجود رمزگذاری شده ، حتی در استقلال او از شخصیت اصلی و باز کردن آن می شود. به یک نوع و جهان کاملاً متفاوت

این فیلم "من از خواب بیدار شدم" راف است که تأثیر شخصیت شخصیت تال برای زندگی خود را محکوم می کند و این فیلم با اصالت برابر ، بدون زیاده خواهی یا انتخابهای بی نظیر کارگردانی و روایی دنبال می شود. اگر تال موفق شود ، بنابراین در زن روح خود را مشتعل کند ، که به نظر او دزدکش یا کاملاً غیر موجود است ، به نظر می رسد که این امر به صورت معکوس در ساختار نقشه و راه حل های فیلم اتفاق می افتد که در عوض به نظر می رسد با توجه به ارائه شخصیت اصلی و داشتن او ، به تدریج متوقف می شود. محیط شخصی ، کار و تنهایی را ترسیم کرد و به عجیب جوانی که با این وجود از قبل نماینده بود ، استراحت می کرد.

رف - من واقعی در آن آشفتگی در مورورف ، 
از حرکات بی پروا رف ، از گریم های صورت ، وضعیت ناخوشایند او و هیچ مشکلی در پیچ و خم کردن ، برداشتن ، کشیدگی و سپس دوباره در هم آمدن در محور خود ، فیلم در یک نوع واقعیت غیرقابل تحمل قرار می گیرد که کاملاً برعکس است. از ویژگی های یک شخصیت اصلی مانند آن چیزی که Glowicki می تواند ارائه دهد و اثبات کند. این اثر ، اندکی از علاقه ای که بیننده برای آن شخصیت غیرمعمول احساس می کند ، بی حس می کند ، مطابق با فضایی که بازیگر می توانست به طور مداوم باز کند ، و این در عوض ، در این است که بخواهد نشان دهد که در پایان چگونه صورت می گیرد. اگر ارزش آن بیش از آن توهم از همایش و دوستی باشد ، خود را تثبیت می کند ، و این پیام را درک می کند ، اما به قیمت ضربان قلب و موسیقی بودن تاریخ.

رستگاری که کاملاً به آن صحنه نهایی رسیده است ، در پیدا کردن پشت این اثر هنری - یک غول پیکرنگاری که به دیوار وصل شده است - وجود واقعی خودش است - یک کتیبه کوچک حکاکی شده بر روی دیوار - که امیدواریم شخصیت اصلی پیدا کند ، حتی پس از آنکه خودش را برای فیلم نشان می دهد. خیلی دیر شده